
W dniu 1 października 2025 r. sędzia Michał Maja z Sądu Okręgowego w Warszawie XXVIII Wydziału Cywilnego skierował pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie prowadzonej z powództwa Bank BPH S.A przeciwko naszym Klientom (sygn. akt XXVIII C 22884/22). Sprawa dotyczy kwestii, która może mieć znaczenie dla tysięcy kredytobiorców dochodzących roszczeń w związku z umowami kredytów frankowych, o czym pisze nasz ekspert – radca prawny Kornel Kamienik.
Sprawa została wszczęta przez bank, który wystąpił przeciwko kredytobiorcom z roszczeniem o zwrot kwoty wypłaconego kapitału kredytu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, po tym jak kredytobiorcy wcześniej wnieśli przeciwko bankowi pozew o stwierdzenie nieważności umowy kredytu indeksowanego do CHF (franka szwajcarskiego). Postępowanie w sprawie o ustalenie nieważności umowy nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone.
W odpowiedzi na pozew banku, nasi Klienci wskazali, że roszczenia o zapłatę odsetek ustawowych za opóźnienie są nieuzasadnione w świetle prawa unijnego, zwłaszcza przepisów Dyrektywy 93/13/EWG dotyczącej nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich.
Treść pytania prejudycjalnego
Sąd Okręgowy w Warszawie zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o rozstrzygnięcie dwóch kluczowych kwestii:
- Czy art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Dyrektywy 93/13/EWG oraz zasady skuteczności, równoważności i proporcjonalności należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, które umożliwiają bankowi dochodzenie od kredytobiorcy odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty kapitału;
- W razie odpowiedzi negatywnej na powyższe pytanie, czy przepisy te pozwalają bankowi żądać odsetek ustawowych za opóźnienie także za okres przed dniem prawomocnego wyroku stwierdzającego nieważność umowy kredytu.
Do czasu rozstrzygnięcia pytania prejudycjalnego przez TSUE, sąd krajowy zawiesił postępowanie w tej sprawie.
Znaczenie pytania
Zagadnienie przedstawione przez Sąd Okręgowy ma charakter systemowy. Dotyczy ono bowiem sytuacji, w której bank – po uznaniu umowy kredytu za nieważną z uwagi na występowanie w niej nieuczciwych postanowień – dochodzi od konsumenta nie tylko zwrotu wypłaconego kapitału, ale także dodatkowych świadczeń w postaci odsetek za opóźnienie.
Wątpliwości sądu wynikają z tego, że przyznanie bankowi takiego prawa mogłoby osłabić efekt odstraszający Dyrektywy 93/13/EWG oraz zniechęcać konsumentów do dochodzenia swoich praw przed sądami z obawy przed dodatkowymi kosztami. Jednocześnie sąd dostrzegł konieczność zachowania równowagi stron i poszanowania zasady proporcjonalności.
Znaczenie dla kredytobiorców
Sprawa naszego Klienta ma charakter precedensowy i może wpłynąć na przyszłe orzecznictwo w sprawach dotyczących rozliczeń między kredytobiorcami a bankami po unieważnieniu umów kredytów frankowych. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE będzie miał kluczowe znaczenie dla określenia, czy banki mogą żądać odsetek od konsumentów, którzy korzystają z ochrony wynikającej z prawa unijnego, oraz od kiedy ewentualnie takie odsetki mogą być naliczane.
Nasza Kancelaria, reprezentująca kredytobiorców, z zadowoleniem przyjmuje decyzję sądu o skierowaniu pytania prejudycjalnego do TSUE. Uważamy, że rozstrzygnięcie Trybunału pozwoli na jednoznaczne określenie granic uprawnień banków po stwierdzeniu nieważności umów kredytowych oraz wzmocni ochronę konsumentów w sporach z instytucjami finansowymi.
Jest to kolejny przykład, w którym polskie sądy dostrzegają konieczność zastosowania prawa unijnego w celu zapewnienia pełnej skuteczności ochrony konsumenta, co wpisuje się w ugruntowaną linię orzeczniczą TSUE dotyczącą kredytów frankowych.
Sprawdź też naszą zakładkę: Pozwy o korzystanie z kapitału